بانوی همیشه ی روزگار

این اسم همایشی شش روزه است که به مناسبت ایام شهادت حضرت فاطمه ی زهرا علیها السلام از تاریخ 23/3/86 الی 28/3/86  در فرهنگسرای دانشجو برگزار می شود.

رئیس محترم فرهنگسرا از من هم دعوت کرده است تا در این همایش، سه جلسه کنفرانس ارائه کنم... من روزهای شنبه ، یکشنبه و دوشنبه بعد از نماز مغرب و عشا یعنی حدود ساعت  20:15   برنامه ام را آغاز می کنم...

ظاهراً ورود برای همه آزاد است و آدرس هم که همان یوسف آباد است  خ 21  ــ جنب پارک شفق  

این هم از سفر ما ... البته ایراد نگیرید که چرا دیر نوشتم .. این هم مثل گاهنامه هایی است که خبر و گزارش سوخته می نویسند

چند روز عید فرصتی شد تا اندکی به خودمان برسیم و  با اهل و عیال سفری  چند روزه داشته باشیم.
با اینکه سفرهای زمینی ، هوایی ، دریایی و ریلی  زیادی داشته ام اما این سفر از نظر مدت زمان در راه بودن و طی مسافت، طولانی ترین سفر تاریخ زندگی ام بود. البته تا امروز... فردا  را تنها خدا می داند.
انصافاً بیست ساعت در راه بودن مدت کمی نیست ولی ما  نه تنها خسته نشدیم  که کلی هم لذت بردیم.  در قطار ... یک کوپه ی مستقل با جمع خانواده .. هر وقت می خواستیم می خوابیدیم و هروقت می خواستیم قدم می زدیم و با بچه ها بازی می کردیم و از استرس رانندگی، اقامتگاه بین راه ، جریمه شدن توسط پلیس به خاطر یک سبقت ناقابل، خطرات جاده ای شب عید و این حرف ها هم راحت بودیم.

بهترین نماد شهرهای جنوبی و خرما خیز کشور عزیزمان ایران

 همه چیز را گفتم جز مقصد سفر را ...
بندر عباس بودیم. خارجی ها و بعضاً دوستان داخلی کلی شایع کرده بودند که آمریکا می خواهد در تعطیلات عید به ایران حمله کند و مقصد اولیه هم بندر عباس است. ما هم رفتیم تا ببینیم چه غلطی می تواند بکند.
جایتان خالی .. عجب هوایی بود. البته بماند که دو روز آخر مجبور شدیم کولر روشن کنیم. بله در شرایطی که در تهران بخاری ها روشن بود آنجا کولرها ــ آن هم از نوع گازی اش ــ کار می کردند.

آستان مقدس امامزاده مظفر از نوادگان امام موسی بن جعفر علیهما السلام

این فضای نورانی و معنوی در واقع عمده ترین مکان زیارتی بندر عباسی هاست. شبی که ما آن جا بودیم یعنی شنبه 28/12/1285 هیأت های عزاداری بندر عباس به مناسبت شهادت امام رضا علیه السلام به شیوه ی خاص جنوبی ها در صحن عزادری می کردند.

 
 روز بعد ..
   کنار ساحل بندر... پارک ساحلی سیرو                                                       

    

         بچه ها و بالتبع ما تمام روز و حتی ساعتی از شب را در کنار ساحل بندر عباس گذراندیم

باد خیلی تلاش داشت تا چادر را از سر مادر خانواده برباید ولی حریف نشد

                                                                         بقیه ی عکس ها و گزارش ها را اینجا ببینید...

این مطلب را   چهارشنبه یکم آذر 1385ساعت 15:5  در وبلاگ قبلی ام نوشته بودم .. امروز به اینجا منتقل شد

سلام بر خوزستان
سلام بر اهواز و همه ی زیبایی هایش
سلام بر بهبهان و نخلستان های سر به فلک کشیده اش
سلام بر ماهشهر و بندر امام با جلوه های حیات همیشگی اش
سلام بر آغاجاری،  رامشیر و  امیدیه با مشعل های همیشه فروزانش
سلام بر خوزستان و دلاورانش ...
سلام بر خوزستان و شهیدان سرافرازش
و سلام بر دوستان خوب و خونگرم خوزستانی
                       آنان که می دانم خوزستانی اند ... 
                                              و  آنان نیز که نمی دانم....
سلام بر خوزستانی های عاشق ایران
و بالاخره سلام بر همه ی ایرانیان عاشق خوزستان

                                  
                                    ۲۷/۸/۱۳۸۵جمعه شب                        ۲۸ /۸/۱۳۸۵ غروب شنبه
                                     دورنمای بندر امام خمینی                      در ارتفاعات ۲۰۰۰ متری بهبهان

حضور ما باعث شد این چهره ی زحمت کش بهبهانی دقایقی دست از کار عبا بافی بکشد و ضمن صحبت با ما یک رفع خستگی کوتاه داشته باشد

مشعل های فروزان آغاجاری و امیدیه ــ غروب دوشنبه ۲۹/۸/۱۳۸۵

 
   
 ۳۰/۸/۱۳۸۵ سه شنبه شب          این هم شب تهران
         شهر اهواز ــ دقایقی بعد از پرواز      هنگام فرود هواپیما و پایان سفر
 

این مطلب را   شنبه چهارم شهریور 1385ساعت 16:37  در وبلاگ قبلی ام نوشته بودم .. امروز به اینجا منتقل شد

چند روزی نبودم .. توفیق اجباری یار شد تا یک سفر خانوادگی داشته باشم... از تهران، به ساوه ، کبودر آهنگ، همدان، کرمانشاه، جوانرود، روانسر، پاوه، کرمانشاه، اسلام آباد غرب، نهاوند، ملایر، اراک ، قم و بالاخره دوباره به دود و غبار تهران و گرفتاری ها و استرس های مدامش...

جاتون خالی بود .. هر چند بعضی از دیدنی ها برایم تکراری بود اما تکرارش هم خیلی زیبا بود و پر از فایده ... غار علیصدر .. مزار باباطاهر .. بو علی سینا .. بیستون ( که دیگه نگو .. ) طاق بستان .. غار قوری قلعه .. تنگه ی مرصاد و جاهای دیگری که هرکدام حال و هوای خودش را داشت و هر کدام کافی است تا آدم را برای ساعت ها در خود فرو برد ....

 حالا همه ی اینها یک طرف و بیستون و فرهادش یک طرف ... جایی که خودت بارها برایش شعر گفتی...

وقتی که عشق در دل ما ریشه می کند
فرهاد زندگی هوس تیشه می کند
در بیستون حادثه تا راه می روی
شیرین فقط به گام تو اندیشه می کند

چه زیباست که خودت را جای فرهاد بگذاری و با بیستونش راز و نیاز کنی و در گوشه ی گرائیلی دستگاه شور چنین زمزمه کنی

همچو فرهاد بود کوه کنی پیشه ی ما
سنگ ما سینه ی ما ناخن ما تیشه ی ما
بهر یک جرعه ی می منت ساقی نکشیم
اشک ما باده ی ما دیده ی ما شیشه ی ما

این مطلب را شنبه هفتم مرداد 1385 ساعت 22:15  در وبلاگ قبلی یعنی لبگزه ی بلاگفا نوشته بودم که امروز به اینجا منتقل می کنم
 

سلام
به عنوان سوغاتی سفر بگذارید اول از خود کعبه بگویم و بعد از مظلومیت امروزی آن... 

چون عکس ها را با موبایل گرفته ام و آن هم با دستپاچگی ... طبیعی است که کیفیتش مطلوب نباشد 

ظهر یکشنبه ۱/۵/۱۳۸۵ ضلع شرقی جنوبی مابین رکن حجر الاسود و رکن یمانی

چه عظمتی دارد کعبه ... با تمام وجود حس می کنی در مقابل یک موجود با شکوه و جاودانی قرار گرفته ای که همه چیز را می داند.. اما سکوت محض است.
کعبه، شاهد زمان است و سکوت استوار زمین ... کعبه را  سینه ای است  به فراخی دنیا .. و  انباشته از گفتنی ها و ناگفتنی ها ..
کعبه، رمز و راز تاریخ .. نه، که راز آفرینش بوده و هست و خواهد ماند. آری.. که  کعبه از آغاز، وجود داشته  و همیشه سمبل و نشانه ی خدا  روی زمین بوده است.
کعبه، شاهد هبوط آدم بر زمین، طوفان نوح، ذبح اسماعیل، فیلبانان سپاه ابرهه و ماجرای ابابیل و ... بوده است. 
کعبه از آدم گرفته تا نوح و هود و لوط .. و از ابراهیم و اسماعیل گرفته تا عدنان و هاشم و عبد المطلب و ابو طالب را همراهی کرده است.
کعبه، هاجر و سعی او در صفا و مروه  برای یافتن آب و جوشش زمزم را زیر پای اسماعیل دیده است و ...
کعبه، یادش نرفته روزی را که آغوش باز کرده و فاطمه بنت اسد را پذیرفته تا شیر بیشه ی حق ... یعنی علی را به دنیا آورد.
کعبه، غریبی محمد (ص) را در میان قوم خود و غار نشینی او را .. فتح الفتوح مکه را .. عروج علی بر شانه های پیامبر را.. لمس کرده است.
کعبه ، هنوز سیاهی دوران جاهلیت و سنگینی بت های لات و عزی و هبل را بر دوش خود از یاد نبرده است. و از ابو جهل و ابو لهب و ابو سفیان ها و شکنجه های وحشیانه بلال و یاسر و سمیه و مصعب ها، خاطره های فراوانی دارد و ...
... و از هزاران ماجرای ریز و درشت تاریخی دیگر  نیز ...
با این حال، سکوت عاقلانه ی کعبه بسیار پر رمز و راز است و نگاهش به ما .. ؟  نگاه عاقل اندر سفیه.. یعنی که منتظر باشید و منتظر خواهم ماند...
یعنی که تمام تاریخ را نظاره کردم به امیدی به درازای تاریخ...
من روزی سکوت را خواهم شکست که او به من تکیه دهد و فریاد برآورد که یا اهل العالم انا المهدی المنتظر
                                                                                             و آن روز من نیز با او فریاد خواهم زد

عصر یکشنبه 1/5/1385 ضلع حجر اسماعیل

عصر شنبه 31/4/1385  شمال مسجد الحرام مقابل رکن عراقی

هر چند شکوه کعبه معنوی و جاودنه است اما نباید شکوه ظاهری آنرا نیز نادیده گرفت... این است که در بعضی از روایات ما هست که پیرامون کعبه نباید ساخت و سازی بلندتر از آن انجام شود.اما متأسفانه پول، عظمت کعبه را ـ هر چند در ظاهر ـ به بازی گرفته است.

گویا این همه سوداگری و پول های نفتی و درآمدهای بیکران ناشی از حجاج، آقایان آل سعود را کفاف نداده است که تازگی این برج ها را در مجاورت خانه ی خدا ساخته اند و متری یک ملیون ریال می فروشند. البته اشتباه نکنید این ریال، ریال ما نیست که قند در دلتان آب شود. منظور ریال سعودی است که هر کدام آن معادل 250 تومان ماست. پس معنایش این است که متری دویست و پنجاه ملیون تومان.

دیروز ... یزدیدیم !!
        امروز ... در حال کاشانیدنیم !!
                         و بعد ... می تهرانیم !!
                                   البته اگر خدا بخواهد ...

                          
                                                  تکیه ی میر چخماق در مرکز یزد

                            
                                                       یزد ... شهر باد گیرها 

                          
                                                             مسجد جامع یزد

                           
                                                  این هم که معلوم است ...

                           
                                        آتشکده ی 1515 ساله ی زردشتی های یزد

                          
                                            مرقد پاک آقا علی عباس ... کاشان

تسلیت باد این ایام غمبار بر شما عزیزان همیشه همراه

چند روزی تهران نبودم ... در مناطق نفت خیز جنوبی و جزایر کشورمان می توان اوج تفاوت طبقاتی را  دید. اشتباه نکنید منظورم تفاوت بین غنی و فقیر در مشاغل آزاد و مردم عادی نیست. منظورم تفاوت آشکار و رسمی  و قانونی بین سازمان های دولتی و کارمندان آن هاست. جز تبعیض دولتی چیست که بر و بچه های شرکت نفت از یک رفاه کامل و زندگی اشرافی نسبت به بقیه ی مردم و حتی کارمندان دیگر سازمان های دولتی برخوردار باشند.

خیابان کشی، جدول بندی، درخت کاری و شهر سازی محیط های کاری و مسکونی نفتیان در وسط مناطقی که از آسفالت عادی محروم است و آب مصرفی را به جیره بندی دریافت می کنند چه برسد به آب برای درخت کاری و ... باعث شده که مردم آن سامان محیط نفتی ها را بهشت و سایر مناطق را حهنم می نامند.  برخورداری رایگان از باشگاه ها، غذاخوری ها، مهمانسراها، رفت آمدهای هوایی   غذای مجانی با دسر فصل وحقوق های کذایی در کنار دیگر کارمندان دولت ومردم غیر برخوردار چقدر توجیه دارد؟

البته مزیت نسبی قابل قبول است و میزانی از تفاوت طبیعی را نیز هر عقل سلیمی به هزار و یک دلیل می پذیرد ... اما چه کسی گفته است که شرکت نفت باید از مزیتی مطلق نسبت به دیگران برخوردار باشد؟ مگر این پول ها از استخراج ثروت های عمومی و منابع ملی به دست نیامده است؟

آیا نمی شود حد اقل از همین درآمدهای عمومی نفتی محیط فیزیکی آن مناطق را تا حدودی آباد کرد؟

بگذریم از مافیای نفتی که قرار بود آقای رئیس جمهور دستش را رو و قطع کند و بگذریم از نفتی که قرار است سر سفره ها بیاید ... خوب است رئیس جمهوری محترم با این نوع تبعیضات دولتی برخورد کند.

درد دلی بود ساده .. نه قصد تخریب دارم و نه قصد تضعیف .. نه دولت را و نه کارکنان عزیز شرکت نفت را... همین